-
1 παρ-οιμιακός
παρ-οιμιακός, ή, όν, sprichwörtlich, ϑύρα, Plut. Symp. 2, 3, 3; u. adv., τὸ παροιμιακῶς λεχϑέν, Strab. XI, 497 u. Folgde; ὁ παροιμιακός, sc. στίχος, u. τὰ παροιμιακά, der katalektische anapästische Dimeter, der die anapästischen Systeme zu beschließen und, sind sie länger, hie und da zu unterbrechen pflegt: [
– ñ ñ – –], vgl. Hephaest. und Scholl. -
2 παροιμιακός
παρ-οιμιακός, ή, όν, sprichwörtlich; ὁ παροιμιακός, sc. στίχος, u. τὰ παροιμιακά, der katalektische anapästische Dimeter, der die anapästischen Systeme zu beschließen und, sind sie länger, hie und da zu unterbrechen pflegt: [ u u ]
См. также в других словарях:
παροιμιακά — παροιμιακός proverbial neut nom/voc/acc pl παροιμιακά̱ , παροιμιακός proverbial fem nom/voc/acc dual παροιμιακά̱ , παροιμιακός proverbial fem nom/voc sg (doric aeolic) … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
παροιμιακός — ή, ό / παροιμιακός, ή, όν, ΝΑ [παροιμία] αυτός που ανήκει ή αναφέρεται στην παροιμία, ο παροιμιώδης («παροιμιακή ρήση») αρχ. το ουδ. ως ουσ. τὸ παροιμιακόν (ενν. μέτρον) αναπαιστικός καταληκτικός δίμετρος που απαντά συνήθως στο τέλος αναπαιστικού … Dictionary of Greek
